18 Kas 2008

Yorgun Savaşçı

Utanıyorum söylemekten ama gerçekten kendimi yorgun hissediyorum. İçimden hiçbirşey yapmak gelmiyor.Ekonominin gidişatı,işten çıkarılmaları duydukça kanım donuyor,eve geliyorum biraz ruhum dinlensin istiyorum ama eşim bu sefer içindeki tüm karamsarlığı,negatifliği,evhamı ile endişelerini kusuyor üstüme. İşten çıkarılmaması lazımmış 2010 Ocak ayına kadar hesaplar kitaplar yapılıyor.Soruyorum doğal olarak öyle bi durum mu var? diye cevap yok ama hesap yaptım biliyim diye be adam biliyorsun şimdi başın mı göğe erdi mutlu musun daha mı huzurlu oldun. Yorgunum.Çok şey mi bekliyorum hayattan diye düşünüyorum. Mızmız bir insan mıyım? diyorum kendi kendime. Utanmalı mıyım ? Sonra aklıma takılıyor neden? utanıcaksın. Böyle bir ortamda çocuk istediğin ama cevap' Daha oturum iznin uzamadı?! nereye çocuk ekonomi alaşağı neyine güveniyorsun' olduğu için mi. Yoksa deli gibi kendimi yemeğe verip pişman olduğum için mi!?Bakımsız Tarzan gibi dolaştığım için mi... Evet utanıyorum. Neden yaptım böyle diye? Ortada olumsuz birşey yok neden sıkılıyorum neden uykusuzluk çekip günümü rezil ediyorum.Neden tedirginim.
Cevabı bilmiyorum. Ama biraz önce eşim ben merdivenlerden aşağı inerken 'Kötü haberim var Ocak 2010 a kadar işimi kaybetmemem lazım' dediği an şimşek attı beynimde. Hey haytt yeter be. Geleceği de bir yere kadar kontrol ederim. Bu dakikadan sonra Anı yaşıycam kardeşim dedim içimden.. Eşim hala olmayan kara haber tellallığı yapıyor.Ben atladım lafa ' Eeee o zaman ne yapıyoruz bir tanem İŞİMİZİ kaybetmiyoruz' Yeter ya bende insanım. Polyannacı hiç olmadım ama kara kara senaryolarlada çok içli dışlı değilimdir.Kendime günlük plan yaptım.
Biraz kendim için yaşamak istiyorum.Tüm bu koşuşturmanın içinde biraz huzur istiyorum.Belki ev alamıyacağım,belki zayıflıyamıyacağım,belki çocuk sahibi olamıyacak belki evliliğimi yürütemiyecek belki işimi kaybedeceğim bilmiyorum. Ama daha bunların hiçbiri olmadan üzülmek istemiyorum.Olunca zaten üzüleceğim biliyorum. Daha ötesi var mı???
Not : Çocukken en sevmediğim kitap Polyanna idi. Hala neden diye düşünürüm.Heidi idolüm dü Polyanna dan neden hoşlanmıyordum bilemiyorum.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Naneşekeri;
biz alışığız krize kara haberlere onlar ilk defa böyle bir tehdit görüyor bırak adamı hakkıyla yaşasın korkularını :):):)

Anı yaşamak konusunda çok haklısın ama ben de beceremiyorum herşey süperken bile gelecekte bişey bulup uykularımı kaçırabiliyorum.
Bunu değiştirmeliyiz ama nasıl bilmiyorum. Bulursan bana da söyle :):)

Öpüyorum kocaman :)

Kiyoki dedi ki...

Canımın içi,bizde az önce Özler le bunu konuştuk,gerçekleşmeden üzülmeyelim başımıza gelirse bakıcaz bir çaresine diye,kendini mutlu etmesini biliyorsun sen,biz en kötü anlarımızda bile bunu yaptık,yapabileceğimizi biliyorsun hadi iş başına ,öyle koyvermek yok bozuşuruz valla.Derin nefes alıyoruz hadi.

Ben Ona Resmen Asigim dedi ki...

canım işte böle biz büyüdük ve kirlendi bu dünya

Nane Şekeri dedi ki...

Zeya'cim kriz bahane(simdilerde okuyorum insanlari isten cikariyorlar bankalarda kriz bahane edilerek) Esim Amsterdam'a tasinmak istemiyor.Bir bakima hakli yol uzun alisik degiller zorluga.Sistemleri guzel isliyor nufus az.Insan sevdigine karsi beceremiyor be Zeya'm. Gerisi bos anladim ben.
Kiyokim nefes alamiyorum :)
Kuzum biz buyumeden de dunya kirliydi biz kirlenmesine katkida bulunduk.
Geri sayim devam ediyor 27 Aralik'ta Istanbul dayim hazir olun anaciimm