Beni Yiyip Bitiren Dusunceler

Bugun aslinda Seker Hamuru kaplamali kurabiyeleri yazacaktim.Ama bu yaziyi yazmaya karar verdim.Son gunlerde uzerimde inanilmaz bir agirlik var.Huzursuzum en ufak olay beni inanilmaz rahatsiz ediyor mutsuz oluyorum.Herseyi her olayi cok iredeliyorum.Kirilganim.Hassasim.Onceleri cok farkinda degildim yada farkinda degilmis gibi davraniyordum ama simdi farkindayim.Uyuyamiyorum,asabiyim endiseliyim,sikinti hali hic gecmiyor kendimi cok saldim ne makyaj ne sac ne kiyafet bu birakmisligin adi “Depresyon” bunu artik anliyabiliyorum.Dun gece yarisi uyamak icin savasirken ,yatakta bir o yana bir buyana deli dana gibi donerken esim uyandi. Uyuyamadigimi anliyinca “Pinar son bir kac gundur bir sikintin var farkindayim nedir seni bu kadar huzursuz eden,mutsuz eden ? Bunu sormaya korkuyorum ama ben miyim ?” diye sordu.O noktada aglamaya basladim.ciddi ciddi hickira hickira. Gecenin kor bir saatinde o kadar yorgun ve uykusu olmasina ragmen beni dinledi. Benimle konustu. Yine hissettim o duyguyu “guven” annemle babamla kardeslerimle dostlarimla iken hissettigim o duyguyu. Aslinda “guven”duygusunun otesinde “sahiplik” duygusu ve en onemlisi “onemsenmek” … Hayatimin her evresinde en kirilgan donemlerimde bana kucak acan insanlarin bana hissettirdiklerini Esim dede hissettim. Sacma gelebilir ama biraz kendime geldim. Ben herzaman kendimin en agir elestiricisi olmusumdur. Elestrilmeyi sevmeyen biri olarak durumun vahematine bakar misiniz.Esim bana “Sen insanlarin tum acilarini hislerini kendin hissediyormuscasina yasiyorsun.Onlarin ruh durumuna burunuyorsun.Bu seni yoruyor. Bir noktada cizgi cekmelisin. Onlarin acisi,telasi,uzuntusu,sevincini elbette paylasmalisin bu seni sen yapan en guzel ozelligin ama o hayat senin hayatin degil o aci o mutluluk senin degil bunu bir piyes olarak dusun onlara piyesin oyuncusu sense seyircisisin.Insan sadece kendi piyesinin basrolunde olabilir.Bu firsati kacirmamalisin. Hayatinda oncelik vermen gereken durumlar olucak zor kararlar vericeksin. AMA bunlar senin bizzat kendi hayatin icin olmali.Cevrenden bu kadar cok etkilenmemelisin.” Diyince o gece dusunecek konu cikti L Gozume hic uyku girmedi.Bilmedigim birsey miydi ?! elbette hayir asiri hassas oldugumu biliyorum,bunun beni yordugununda farkindayim.Bu farkindalik belki birseyleri degistirmeme vesile olur. Biraz aynaya bakip kendime bir yon cizebilirim.Belki su an bunu yapabilirim belki yarin belki hic olmaz ….. Korkuyorum . Hic bir zaman iradeli bir insan olamadim. Ama dusununce “Sabirli”bir insanda sayilmazdim ama evlilikle “sabretme” eylemini ogrendim simdi herkes bana ne “sabirli” bir insansin diyor belki bunu da kotaririm. Kim bilir?